Geïnspireerd door grote merken #blog
 Tijdens het luisteren naar een podcast van Jettie van Mourik, CEO van het merk All Day Nuts werd ik geraakt door het verhaal waarin ze de cashewnoten keten onder de loep neemt kijkt waarom een cashew zoveel onnodige kilometers aflegt. Daar moet ik meer van weten… wat drijft Jettie om daar zo diep in te duiken, waarom raakt het mij zo en wat heeft Tony’s Chocolonely hiermee te maken? Ik neem je mee in mijn verhaal.
Ik weet nog goed dat ik als 14-jarige jongen, inmiddels 16 jaar geleden, op de bloemenveiling aan het werk was en de Fair Trade rozen werden geïntroduceerd. Een initiatief om de economie en de mensen in de ontwikkelingslanden waar de bloemen vandaan komen te steunen. Een mooi initiatief. Dat wil toch iedereen, zou je denken? Niets blijkt minder waar, zodra het een paar cent extra kost wordt het ineens een stuk minder interessant.
Goed of fout? Ik denk dat er altijd wel iets over valt te zeggen. In deze kapitalistische wereld is geld verdienen namelijk wel een vereiste als je rond wilt komen. Aan de andere kant wanneer je het op de man/vrouw af vraagt, wil stiekem iedereen een mooiere en eerlijkere wereld. Waarom duurt het dan toch zo lang voordat deze initiatieven volledig geadopteerd worden? En wat houdt ons tegen om de volledige transparantie in de keten op te zetten?
''Wanneer de keten transparant wordt gemaakt, gaan mensen tegenstribbelen omdat dan duidelijk wordt waar verbeteringen mogelijk zijn.'' - Jettie van Mourik
Wat ik hier zelf bij merk in de sector is dat de mensen die ik spreek er toch ook wel wat negatiever in staan. Want samenwerken met de hele keten is bijna een ‘’mission impossible’’. Zoals vele branches heeft iedereen een deel eigenbelang en is #samensterk een term waarbij we in corona-tijd een aantal weken van mochten genieten. Hoe komt dat toch? Komt dat door winstbejag of voelen we de essentie niet om hier stappen in te zetten?
Labels worden vaak gezien als ‘’onbetrouwbaar’’ en ‘’commercieel’’. We komen uit een tijd waarin ‘’meer en groter’’ de primaire behoefte is van ondernemen. Met geld verdienen is helemaal niks mis, juist met winsten kunnen we met elkaar hele mooie stappen zetten naar een mooiere wereld. Laten we dit vooral samen doen en transparant, dan komen de keten aspecten waar verbetering nodig is vanzelf naar boven.
Naar mijn idee is een belangrijk onderdeel van de oplossing transparantie. Transparantie in de keten. Stap voor stap met elkaar kijken naar wat er mis gaat en daarop actie ondernemen. Sommige problemen zoals de klimaatbeheersing heb je niet a la minute opgelost. Andere problemen zoals werknemersrechten zijn naar mijn idee makkelijker te realiseren… Of toch niet? Want als dat zo zou zijn, waarom hangt er dan nog zo een slecht imago in de lucht? En waarom is dat slechte imago zelfs zo erg, dat als we het wel goed voor elkaar hebben, we dit liever niet publiekelijk vertellen. Omdat we bang zijn voor het label ‘’social washing’’. Het zit allemaal vrij complex in elkaar.
Een feit is dat er ook in de bloemenketen veel schakels zijn, er onnodige kilometers worden gemaakt en we soms de waarde uit het land van oorsprong trekken. Natuurlijk chargeer ik nu wat, maar doordat we niet de gehele keten inzichtelijk hebben, blijft het speculeren. Gelukkig zijn er meerdere initiatieven waarbij technologie wordt ingezet om de keten met elkaar te verbinden en transparant te maken. Als optimist geloof ik er 100 procent in dat dit goed gaat komen en dat technologie een fundamenteel middel is om de keten inzichtelijk te maken.
Belangrijker dan de technologie is het feit dat we het samen moeten doen. De hele keten is hiervoor nodig. Laten we de keten weer eens goed onder de loep nemen, data met elkaar uitwisselen en de marges eerlijk verdelen. Want een economie van ‘meer, meer en meer’ mag wat mij betreft best ingeruild worden voor ‘minder maar beter’. Van ego-systeem naar eco-systeem, daar maak ik mij graag hard voor. Een systeem waarbij iedereen gelijk is en waarbij de keten 100 procent transparant is. We zijn er nog niet, maar ik geloof dat we op weg zijn. Net zoals Tony’s Chocolonely de slogan omzetten van ‘’100% slaafvrije chocolade’’ naar ‘’samen maken we chocolade 100% slaafvrij’’. Daarmee doel ik niet op het feit dat er slavernij gaande is in de sierteeltsector maar wel dat de verhalen verteld mogen worden, de eerlijke en oprechte verhalen. Bedrijven zoals Marginpar en RosaPlaza nemen daar wat mij betreft een mooi voortouw in. Het verhaal van de kwekerij, de mensen en het product op een authentieke manier vertellen.
Samen kunnen we iets fundamenteels oplossen in de keten en wat mij betreft staat 100 procent transparantie daar niet los van. Ik zou graag in contact komen met ondernemers die hierover willen sparren, want ook ik heb de wijsheid niet in pacht. Maar ik kan wel heel goed meedenken op technologisch en menselijk niveau. Samen, daar gaat het om en volgens mij kan dat nog best leuk zijn ook.
Harm Koningen | Deboprojects | Voorsprong door technologie
06 48839294
harm@deboprojects.com
Bron: www.floranews.com
| 
dinsdag 15 oktober 2024 
Floranews RSS
Floranews mobiel
.png)
